Compassie, Kompas, Passie
Twee weken geleden had ik het geluk mee te kunnen doen aan het weekend Kunst en Com-passie.
Carola Mokveld had voor ons twee dagen volgepakt met creativiteit en bezinning. Het thema: Kompas, Compassie, Passie. De uitdagende opdrachten bestonden niet alleen uit het werken met een diversiteit aan materialen. Het brein werd ook geprikkeld door oefeningen waarbij gedichtjes ontstonden. Een heel nieuw terrein voor mij.
De Art Journal 60 bladzijde van vandaag geeft mijn maaksels van dat weekend weer en ik zal dapper zijn en mijn gedichtje hier ook plaatsen.
Kompas
Het afgelopen jaar heb ik veel nagedacht over mijn kompas; je kunt dat nalezen in mijn vorig blog. Het uitbeelden in collages had ik nog niet gedaan. Er zijn duidelijke lijnen, want ik heb mijn weg gekozen. Soms worden ze onderbroken, je hebt immers niet alles in je leven in de hand. Soms zit er muziek in de lijnen, muziek in het leven.
De blik noordwaarts gericht. Steeds weer vind ik mijn ziel terug in de Scandinavische landen. Daar kom ik tot rust.
De aarde, de maan en de zon die de altijd maar doorgaande cirkel vormen van dag en nacht en van de seizoenen. Ik hou ervan om met de seizoenen te leven, met mate te gebruiken wat de aarde geeft en er tevens respect voor te hebben.
Compassie
Toen de collages een plekje in het Art Journal 60 kregen kwamen ze eigenlijk toevallig op de huidige bladzijde terecht. Niets bijzonders, deze bladzijde was aan de beurt. Ware het niet dat er al namen op deze bladzijde geschreven stonden, die mij opnieuw aan het denken zetten.
Ik had het al van andere mensen gehoord, maar merk dat het ook in mijn leven is gebeurd. Er heeft een verandering in mijn kennissen- en vriendenkring plaats gevonden. Sommigen zijn verder weg komen te staan, of zelfs helemaal verdwenen. Anderen zijn juist dichterbij gekomen en nieuwe vriendschappen zijn ontstaan. Ik koester ze, want het zijn deze mensen waar ik steun heb gevonden in moeilijke momenten. Tegelijktijdig hoop ik dat ik hetzelfde voor hen heb kunnen doen. Geen empathie, maar compassie.
Passie
Sinds 21 december doet het Art Journal 60 mee met the100DayProject : genaamd Solstice to Equinox – Out of the Darkness into the Light.
In dit project ben je dagellijks met creativiteit bezig en als je wilt kun je dat werk met anderen op social media delen.
The100DayProject legt uit:
“Het 100DayProject maakt de creativiteit in je wakker. Het gaat over het blootleggen van slapende of niet-gerealiseerde creativiteit door 100 dagen lang elke dag te oefenen.
Creativiteit is een vaardigheid. Hoe meer we oefenen, hoe vaardiger we worden. Oefenen kost tijd. Oefening vraagt inzet. Oefenen is een radicale handeling in deze versnelde wereld. Door te oefenen ontwikkelen we een creatieve gewoonte. Door gewoonte verbinden we ons weer met onszelf en kennen we onszelf weer als een creatief wezen.“
Dagelijks oefenen. Het kost mij geen moeite, ik vind het heerlijk om iedere dag even met iets creatiefs bezig te zijn. Al is het maar een kwartiertje. Weggaan als ik niet weet hoe ik verder moet en later terugkomen om ineens te zien wat er moet gebeuren. Het zijn de creatieve uren die mij (nog steeds) door deze pandemie heen helpen en mij geestelijk overeind houden. Het zijn de momenten van grenzen (proberen te) overschrijden en zo nieuwe wegen in te slaan.
En als we het dan over grenzen overschrijden hebben…….Carola daagde mij uit om driedimensionaal te werken en gaf mij een beursje. “Kun jij hier iets mee doen?” Ik viel even stil. Driedimensionaal is nooit mijn ding geweest, maar ik wilde de uitdaging toch aangaan.
Ik heb het beursje versierd met borduurwerk en kaartjes voor erin gemaakt. Op die kaartjes staan woorden en zinnen die je helpen als je je kompas even kwijt bent.
En last, but……nou ja……het is mijn eerste gedichtje OOIT!
Ze schommelt
Ze geniet
Haar rode jas kleurt de grijze dag
Ze schommelt
Bewegingen uit haar kindertijd
In haar hand een bronskleurig blad
Ze schommelt
Ze geniet
Liefs,
