For English scroll down
Een nieuw avontuur
Vandaag ben ik zestig.
Z-E-S-T-I-G.
“Zoooo oud?” zei mijn 6-jarige kleindochter een tijdje geleden en rolde met haar ogen.
Toegegeven, ik heb er niet naar uitgekeken. Haar woorden zaten al in mijn hoofd voordat zij ze uitsprak en een stemmetje in mij vond dat ik er iets mee moest doen. Dat kwam eigenlijk door het boek “Journal of a Solitude” van May Sarton. Zij schreef een dagboek over het jaar voorafgaand aan haar zestigste en dat zette me aan het denken.
Zestig is voor mij op de een of andere manier wel een mijlpaal. Een beetje confronterend en nou ja…..die woorden van dat kleintje………
Ik wilde voor mijzelf duidelijk hebben waar ik tot nu toe was gekomen en hoe ik verder wilde: wat ik nog wilde doen. Niet dat ik nog een to-do-lijstje wilde maken met “wilde” acties als bungeejumpen of parachutespringen. Nee, ik wilde weten welke dingen in het leven ik nog kon leren of ontdekken. Iets dat ik eerder misschien had laten liggen, dingen dichtbij, kleine dingen.
Toen ik mijn zoektocht begon stelde ik mij voor dat het over milieu zou gaan. Een onderwerp dat mij altijd heeft aangesproken; duurzaam leven is voor mij erg belangrijk.
Echter, een pandemie bracht daarin verandering. Natuur en milieu bleven belangrijk, maar gleden min of meer af naar een tweede plaats, terwijl mijn eigen persoontje naar de eerste plaats verschoof. De situatie die was ontstaan dwong mij na te denken en beslissingen te nemen. Ik kreeg sterk het gevoel dat ik eerst mijzelf moest redden, mijn vrijheid moest waarborgen.
Nooit eerder in mijn leven heb ik mij zó verdiept in politieke en medische zaken. Het is één van de weinige keren in mijn leven geweest dat ik, onafhankelijk van wat de mensen om mij heen zeiden, beslissingen heb genomen. En boven alles moest ik mijzelf geestelijk gezond houden.
In de vele eenzame uren van lock downs ging ik met een camera op pad in de natuur en ik kreeg de meest wonderbaarlijke dingen voor mijn lens. Soms lukte het zelfs om er mooie foto’s van te maken. Dat was een heel nieuwe wereld voor mij.
De uren dat ik de stressvolle nieuwsberichten probeerde te vermijden en niet zinloos voor de buis wilde hangen, bracht ik door in de kleine studio die ik sinds enkele jaren bezit. Daar kon ik mij verliezen in creativiteit en zo de boze wereld buiten houden.
Creatief ben ik sinds mijn kindertijd. Jarenlang met textiel. Nu opende ik een schetsboek en stapte een heel nieuwe wereld binnen; verf, kwasten, papier, plakken, afdrukken maken….. Ik deed (online) cursussen, leerde vaardigheden en technieken. Op een bepaald moment zag ik dat ik natuur met mijn schetsboeken kon verbinden. Ik, die altijd had gezocht naar inspiratie uit de natuur en nooit wist wat ik er dan mee moest, zag ineens overal onderwerpen en ideeën. Het fotograferen had mij anders leren kijken. De cursussen hadden mij de handvaten gegeven om er iets mee te doen.
Vandaag vier ik mijn zestigste en niet alleen vandaag. Ik heb mezelf de uitdaging gegeven om een art-journal van mijn 60e jaar te gaan bijhouden. Een art-journal is een visueel dagboek, waarin je schrijft, plakt, tekent, schildert, kortom waarin alles mogelijk is. Daarin ga ik plaats maken voor al die kleine dingen en indrukken die ik tegen kom. Het hoeft niet persé om natuurgetrouwe weergaves te gaan, het gaat om de expressie. Enfin, oordeel zelf.
Het is wekelijks te volgen op deze site, maar ook op instagram via @bycharlotteneuhaus
Uiteraard mag je me ook aan mijn jas trekken als ik, onverhoopt, de klad erin laat komen. Je weet het maar nooit.
Ohhh, en voor ik het vergeet……op dit blog kan niet worden gereageerd. Alle lieve wensen in gedachten ontvangend.
En dan, tadaaaa: Art Journal nummer 1
Liefs,
__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
ENGLISH
Today I am sixty.
S-I-X-T-Y.
“Thaaaaaat old?” my 6 year old granddaughter said a while ago and rolled her eyes.
Admittedly, I wasn’t looking forward to it. Her words were already in my head before she spoke them and a little voice inside me thought I should do something with them. That was actually because of the book “Journal of a Solitude” by May Sarton. She wrote a diary about the year before she turned sixty and that got me thinking.
Somehow sixty is a milestone for me. A bit confrontational and well….. those words of that little one………
I wanted to know where I had come so far and how I wanted to continue: what I still wanted to do. Not that I wanted to make a to-do list with “wild” actions like bungee jumping or skydiving. No, I wanted to know what things in life I could still learn or discover. Something I might have left undone, things close by, little things.
When I started searching I thought it would be about environmental impact. A topic that has always appealed to me; a sustainable life, it is very important to me.
However, a global pandemic has brought some changes. Nature and the environment continued to be important, but more or less, moved to a second position, and my own little person suddenly took the first place . The situation which was created forced me to think and make decisions. I got the strong sense that, first of all, I had to save myself, I had to ensure my freedom.
Never before in my life, I was so immersed in the political and medical issues. It is one of the few times in my life that I made decisions, no matter what the people around me said, And above all, I had to keep sane.
In the many lonely hours of lock downs I went out with a camera in nature and I got the most wonderful things in front of my lens. Sometimes I even managed to take nice pictures of it. That was a whole new world for me.
The hours that I tried to avoid the stressful news reports and didn’t want to pointlessly hang out in front of the TV, I spent in the small studio that I have owned for several years. There I could lose myself in creativity and thus keep the evil world out.
I have been creative since childhood. For years with textiles. Now I opened a sketchbook and stepped into a whole new world; paint, brushes, paper, paste, print….. I did (online) courses, learned skills and techniques. At a certain moment I saw that I could connect nature with my sketchbooks. I, who had always looked for inspiration from nature and never knew what to do with it, suddenly saw subjects and ideas everywhere. Photography had taught me to look differently. The courses had given me the tools to do something with it.
Today I celebrate my sixtieth and not just today. I challeng myself to start keeping an art journal from my 60th year. An art journal is a visual diary in which you write, paste, draw, paint, in short, in which everything is possible. In it I will make room for all those little things and impressions that I come across. It doesn’t necessarily have to be true-to-life renderings, it’s about the expression. Well, judge for yourself.
It can be followed weekly on this site, but also on instagram via @bycharlotteneuhaus.
Of course you can pull some strings if I, unexpectedly, let the draft get in the way. You never know.
Ohhh, and before I forget……you cannot comment to this blog . Receiving all kind wishes in my mind
And tadaaaa: Art Journal #1
Love,